రేయ్! కిరణు రాత్రికి, నేను మన గొట్ల పాలెం గౌతమి టాకీస్ లో పాండవ వనవాసం సినిమా కి వెళ్తున్నా"

"ఎవరితో వెళ్తున్నావు రా! గిరి బావ"

"ఇంకెవరి తో రా మా అన్న శుంఠ తో"

"నిన్ననే కదరా! ఇద్దరు కొట్టుకున్నారు"

"అలా అనిపించిందా మీ అందరికీ, ఎక్కడ కొట్టుకున్నాం రా , వాడు కొట్టటమే కానీ నన్ను"

"సర్లే రా! మళ్ళీ వాడితోనే సిగ్గులేకుండా వెళ్తున్నావా మళ్ళీ"

"రేయ్! కిరణ్ గా, నువ్వెవడివిరా మా అన్నని వాడితో గీడీతో అనడానికి. అయినా మా అన్న దార్లో పది దొంగలొచ్చినా కొట్టేస్తాడురా"

"సరే రా గిరిబావ, మా అన్న, మీ అన్న కొట్టిన వాళ్ళ కంటే +1 రా"

ఇలా మా గిరి గాడు ఎన్నైనా చెప్పనీ, దానికంటే మనం దానికి ఓ +1 కలపటం. 

ఇక వాడికి చిరాకు పుట్టి, నువ్వు మీ అన్న, మనూరి వాగులో దూకి ఛావండిరా అనే దాకా వెళ్ళేది మా అన్నల గురుంచి మా బాకాలు. 

గిరిగాడు నాకు వరసకి బావ, ఒకటో క్లాసు నించి మేమిద్దరం ఒకటే బెంచీ. 

అలా ఇంకో రోజు, మా గిరి బావ గాడు ఏడ్చుకుంటూ వస్తున్నాడు,

 నా మా చెడ్డ సరదా వేసేసింది వాడి ఏడుపు చూసి, "ఏరా గిరి బావా! మళ్ళీ నాలుగు పీకినాడా మీ అన్నా"

"దొంగ ఎదవ రా మా అన్న, మా అన్న, వాళ్ళ స్నేహితులతో ఆడుతుంటే, నన్ను కూడా ఆడించుకోమంటే, వాళ్ళ ఫ్రెండ్స్ తో నేను ఆడకూడదని చెప్పి తరిమేసాడురా"

"అదేందిరా గిరిబావ! నే వెళ్లి మా అన్న వాళ్ళ జట్టుతో చేరతా నుండు, మా అన్న నన్ను చేర్చుకుంటాడు చూడరా"

"వద్దురా కిరణు, మీ అన్నే రా మా అన్నకి ఎక్క జెప్పింది, నా గురుంచి, వాళ్లిద్దరూ తోడు దొంగలురా, వెళ్ళొద్దురా" అని మా గిరి బావ చెప్పి నా వినకుండా మా అన్న చేత నాలుగు తన్నిచ్చుకొని వచ్చా. 

"మీ అన్నే నయం రా గిరిబావ, మా వాడు , నేను వాళ్ళు ఆడే వీధిలోక్కూడా రాకూడదు అంటూ నాలుగు తగిలించాడురా!"

"మా యన్న ఎదవ రా గిరిబావా"

"మా యన్న ఎదవన్నర ఎధవరా, కిరణు"

"మా యన్న మీ అన్నకంటే ఎదవ ల్లో ఎదవ + 1 రా గిరి బావా! 

అవడానికి ఓ సంవత్సరమో లేక రెండేళ్లో పెద్ద అయిన దానికి ఈ అన్నలకి తమ్ముళ్ల మీద ఇంత జులుము చేసే అధికారం ఎవరిచ్చారో, మాకెప్పుడూ అర్థం అయ్యేది కాదు. 

అసలు నేను మా గిరిబావ, ఇంకా ఎధవన్న ఎదవ అన్న - లున్న తమ్ముళ్ళంతా ఒక అన్న బాధిత సంఘం పెడదామని ఆలోచన కూడా చేసేసాము. 

దానికి తోడు! ఎక్కడకి బోయినా, వీడు ఆ ప్రవీణ్ గాడి తమ్ముడు రా అన్న బిరుదు నాకు.

 దానికి అబ్బా ప్రవీణ్ తెల్ల గా బుర్రగా ఉంటాడు, వీడేందిరా కర్రి మోహమేసుకోని. ఇది గాక ప్రవీణ్ గాడి తెలివి వీడికేడుందిరా అనే పోలిక మళ్ళీ. 

ఏడో క్లాస్ లో అనుకుంటా మా అన్న, ఆయన పుస్తకాల మీద, "ప్రవీణ్ కుమార్, బి.టెక్, ఎం.టెక్" అని రాసేసుకోవటం మొదలు పెట్టాడు. 

"మరి నువ్వే మవుతావురా , కిరణ్ గా అంటే, నేను పెద్దయ్యి, ఉషా ని పెళ్లి చేసుకుంటా" అనే వాడిని. 

అది సరేరా పెద్దయ్యాక ఉద్యోగమంటూ చేయాలి గా, దానికేమి చేస్తావురా అంటే, "నేను మన సూలం లాగా బస్సు తోలతాను" అనే వాడిని. 

అలా మా అన్న ఫస్ట్ గ్రేడ్ సిటిజెన్ అయితే నా దంతా సెకండ్ గ్రేడ్ సిటిజెన్ యవ్వారం. 

వీళ్లందరి మధ్య, మా శేష మామే నయం, మీరందరు ఎన్నైనా చెప్పండి, చిన్నోడు రంగు తక్కువయినా వాడి మొహం లో కళ, ఆ పెద్దోడికి ఎక్కడొస్తుంది అనే వాడు.

ఏడో క్లాస్ లోనే మా అన్న సైకిల్ అర పెడల్ తొక్కటం మొదలెట్టాడు.

 సీట్ ఎక్కి తొక్కలేదు, పొట్టోడు కదా. ఓ రోజు, "రారా! రామ లింగాపురం దాకా వెళ్లొద్దాము" అన్నాడు పెద్ద పోటుగాడిలా! 

"ఛా, వీడితో ఏందీ నేను వెళ్ళేది” అనుకుంటానే, మళ్ళీ రామ లింగా పురం అంటే పెద్ద వుర వుర  నాకు, అందుకే సరే అన్నా. 

వెనక సీట్ మీద ఎగిరి ఎక్కాలి, నేను ఎక్కలేను, నేను అంత కన్నా పొట్టి కదా. 

మా ఇద్దరి అవస్థలు చూసి మా ఊరోళ్లు, నన్ను వెనక కారేజీ మీద ఎక్కిచ్చి, మా అన్న సైకిల్ కంట్రోల్ అయ్యేదాకా నెట్టి పంపారు మమ్మల్ని. 

వాళ్ళకీ డౌట్ రాలా, మాకు రాలా మా సామర్ధ్యం మీద, మధ్యలో ఆగితే ఎలా అని. 

కొంత దూరం పోగానే దారి కాస్త ఎగుడు. 

మా అన్నకి తొక్క లేక ఆయాసం, దిగరా అని ఒక్క కసురు కసిరాడు. 

నేను దూకేశా. ఎగుడు అంతా నడిచాము, రామలింగా పురం వరకు అలాగే ఎగుడు ఉండినా బాగుండు, నడుచుకుంటా వెళ్లే వాళ్ళము. 

దారి మామూలు కాగానే మావాడు తొక్కటం మొదలెట్టాడు, 

నేను కారేజీ  మీద కు ఎగరటం మొదలెట్టా. 

నేను ఎగరడం , మా వాడు బాలన్స్ తప్పడం. 

నేను ఎగరడం , మా వాడు బాలన్స్ తప్పడం. 

ఇట్టగాదు  అనిచెప్పి నేను వెనక్కి పది అడుగులు వేసి, పరిగెత్తు కుంటూ ఎగిరి కారేజీ మీద కూర్చున్నా. 

ఆ దెబ్బకి మావాడేమో, దారి పక్కన పెద్ద కాలవలో తేలాడు. 

ఇక అంతే అక్కడ నుండి ఇంటి దాకా నన్ను, వీర కొట్టుడు కొట్టుకుంటూ వచ్చాడు.

కొన్నాళ్ల తరవాత ఒక రోజు నేను మా సావాస గాళ్ళం, ఎప్పటిలాగే మా ఊరి చెరువు గట్టున షికారు కెళ్ళాము. చెరువులో నీళ్లు మరీ ఎక్కువ లేవు, గట్టు దిగాక మాకు కొంత దూరంగా మా ఊరి బెస్త వాళ్ళు చేపలు ఉపయోగించే తెప్ప ఒకటి పక్కనే ఒక గుంజకి ఒక మోకుతో కట్టి కనపడింది. 

మాకు దాన్ని ఎక్కి నీళ్ళలోకి వెళ్ళాలి అనే వుర వుర కలిగింది, వెంటనే మోకు ని విప్పేసాము, తెప్పని నీళ్లలోకి నెట్టాము. ఆ తర్వాత ఎక్కడానికి అందరికీ భయమే. నువ్వంటే నువ్వు అనుకున్నాము. ఎవరూ ఎక్కటానికి సాహసించక పోతే, మా గుంపులోనే ఎవడో అన్నాడు, "కిరణ్ గాడికే ఈత వచ్చురా, వాడే ఎక్కాలి అని". 

"ఆహా! ఈ విషయం మన ఉషా కి తెలిస్తే అబ్బో మన కిరణ్ ఎంత ఇదో అంటుందని", ఎక్కేసా తెప్ప. మావాళ్లు తెప్పని లోపలకి నెట్టేశారు, వాళ్ళ మోకాళ్ళ దాకా నీళ్లు వచ్చే దాకా, ఆ తర్వాత గట్టెక్కారు. 

కొంచెం లోపలకు వెళ్ళ గానే నాకు భయం వేసింది. ఈత కాదు కదా, కాళ్ళు తెప్పలోంచి బయటకు పెట్టడానికి కూడా వణుకు, అదేమో తెడ్డు వేసినా ముందుకు పోదు, వెనక్కి రాదు, అక్కడక్కడే గింగిరాలు కొడుతుంది. నా భయం కేకలు గా మారాయి. ఇంతలో మా వాళ్ళల్లో ఎవడో పోయి మా అన్నని పట్ట కొచ్చారు. 

పాపం మా వాడు, ఒడ్డున్నే వున్న మోకుని తీసు కొని, వాడి మోకాళ్ల దాకా నీళ్లు వచ్చే దాకా లోపలకి వచ్చి, మోకుని నాకు విసిరాడు. రెండు మూడు విసురుళ్ల తర్వాత మోకు నాకు దొరికింది. నేను మోకు పట్టుకోగానే లాగటం మొదలెట్టాడు. తెప్ప కాస్త భారం గానే వుంది, ఒక్కొక్క అంగుళం చొప్పున కదులుతుంది, మా వాడు తన బలమంతా వుపయోగించి లాగినా. 

దాదాపు ఇక నా మోకాళ్ళ దగ్గరకు ఉంటాయి నీళ్లు అనగా, నా బుర్రలో ఒక వెదవ ఆలోచన వచ్చింది. మావోడు భలే బలంగా లాగుతున్నాడు కదా, ఇప్పుడు గాని మోకుని నేను వదిలేస్తే మా వోడు వెళ్లి ఎక్కడ పడతాడో చూద్దామని. 

అంతే, ఒక సారి గట్టిగా లాగరా నాయనా అని చెప్పి, మోకుని వదిలేసా. వెళ్లి నీళ్ళకి గట్టుకి మధ్యన వుండే బురదలో పడ్డాడు మా వాడు. ఇక మీకు చెప్పనక్కర్లేదు అనుకుంటా నా వీపు ఎలా మోగిందో దొరికాక. 

ఓ సారి మాకు ఎక్సామ్ సీజన్. ఎందుకో ఆ రోజు మా నెల్లూరి లో ఒకటే హెలికాఫ్టర్ల మోత. నాకు మా అన్నకీ పోలీస్ గ్రౌండ్ కి వెళ్లి వాటిల్ని చూడాలనే కోరిక తెగ బలం గా కలిగింది. ఇద్దరం ప్లాన్ వేసేసాం వెళ్లి చూడాలని. సైకిల్ కూడా రెడీ గా పెట్టుకున్నాము, సంత పేట నుండి తొక్కుకుంటా వెళ్లి రావడానికి, పాత బైపాస్ మీదుగా వెళ్లి. మా అన్ననే ముందుకు తోసా, మా నాయినని పర్మిషన్ అడగడానికి,

వెళ్లి, "నాన్న! నేను హెలికాప్టర్ ని చుడాలని అనుకుంటున్నా, వెళ్ళనా" అని అడిగేశాడు.

ఆ రోజు మా నాయన ఏ మూడ్ లో వున్నాడో, "పరీక్షలు పెట్టుకొని, చదువుకోకుండా, వెళ్లి బలాదూర్ తిరుగుళ్ళకి నన్ను పర్మిషన్ అడగడానికి ఎంత ధైర్యం " అంటూ బాగా మా వాడి వీపు సాఫీ చేసేసాడు. 

మా వాడు ఊరుకుంటాడా, "నాన్న! నాకు ఇచ్చిన దాన్లో వాటా సగం నీదిరా" అంటూ నా వాటా నాకు వాడే స్వయం ఇచ్చాడు. ఇలా మా వాడికి మా నాయన చేతిలో పడ్డప్పుడల్లా, దాన్లో సగం వాటా నాకు వాడి చేతుల మీదుగా దక్కేది. మా వాడిలో ఇలా సోషలిస్ట్ భావాలు బాగా బల పడ్డాయి.

రెండేళ్ల తర్వాత నాకు టెన్త్ లో మా అన్న కంటే బాగా ఎక్కువ మార్కులు వచ్చాయి. కానీ మా జనాలు, "వాడి టైం లో పేపర్స్ చాల కఠినం గా దిద్దేవాళ్ళురా కిరణ్ గా, నీ దగ్గరకొచ్చేసరికి పొయ్యటమే పొయ్యటం మార్కులు" అని, మా అన్న తెలివి ముందర నా తెలివి పనికి రాదనీ మళ్ళీ తేల్చి పారేశారు. 

మా వాడిక్కూడా వాడికి మార్కులు తగ్గితే ఒక రూల్. నాకు తగ్గితే ఒక రూల్. నాకు తగ్గితే అష్టోత్తరాలు శతనామాలే, ఆయన స్నేహితుల దగ్గర నా మార్కుల వాళ్ళ పరువు పొయ్యింది అనిచెప్పి.

ఉద్యోగం వెలగ బెట్టినా, పెళ్లి అయ్యి ఇద్దరి పిల్లల తండ్రి అయినా, చాలా సంవత్సరాలు జీతం అంతా ఇంట్లో ఇచ్చి ఖర్చులకు మా అన్న దగ్గర చేయి చాచటం చూసి సుప్రియా కిసుక్కుమని నవ్విన సందర్భాలెన్నో. నాకిచ్చే చిల్లర డబ్బులక్కూడా వాడు నాకు చెప్పేవాడు సవా లక్ష జాగ్రత్తలు. 

వాడికి పడ్డ తన్నులు లో సగం వాటా ఇచ్చే మా అన్నలో చాలా సోషలిస్ట్ భావాలు చూసిన నాకు, మా అక్క పెళ్లి కోసమని, మాకున్న ఐదు ఎకరాలు అమ్మేసినప్పుడు ఆస్తిలో చెల్లెలికి పూర్తి వాటా ఇచ్చిన మా అన్న లో ఆల్ట్రూయిస్ట్ కనపడ్డాడు. నాకన్నా వుద్యోగం వుంది అప్పటికే, మావాడి కి వుద్యోగం లేదు, వెనక పైసా లేదు. అప్పుడనుకున్నా, ఎప్పుడో ఒడ్డుకు రాగానే మోకును వదిలేసినట్టు, ఎప్పటికీ వదలకూడదు మా వాడిని అని.

ఒడ్డు అంటే గుర్తొచ్చింది, ఇంటర్ లో అనుకుంటా చుట్టూ పక్కల పిల్ల జిల్లా అందరం కలిసి మైపాడు కి పిక్నిక్ వెళ్ళాము. నేను నా స్నేహితులతో కలిసి సముద్రం లో దిగి ఆడుతున్నా. 

మా అన్న ఒడ్డునే నిలబడ్డాడు. 

నా కర్థం కాలేదు ఎందుకు ఒడ్డున్నే వున్నాడో కూడా, లోపలి ఆడుకోడానికి రాకుండా.  

నేను నా దోస్తులతో, అలలతో పాటు ఆడుకుంటూ ఉంటే , మమ్మల్నే చూస్తున్నాడు మా వాడు. 

మైపాడు దగ్గర సముద్రం ఎగుడు దిగుడు , చాలా ప్రమాదం అట. మనకేం తెల్సు. ఆడుతూ ఉంటే, నా సైజు కి ఓ పెద్ద ఆల అలా వచ్చింది. ఏమైందో నాకర్థం కాలా. 

లోపల లోపలి వెళ్లిపోతున్నా. నోట్లో అంతా ఉప్పు నీళ్లు . ఊపిరి తీస్కోడం కష్టమైపోతా వుంది. 

ఇంతలో ఆ నీళ్లలో , ఆ ఉధ్రుతంలో ఎవరో నన్ను పట్టుకున్నట్టు అనిపించింది. భయమేసిపోయింది. స్పృహ తప్పింది నాకు. ఆ పట్టుకున్న చెయ్యి లాక్కుంటా వచ్చింది నన్ను. బతికిపోయా. 

. 

ఆరోజు నించీ ఒక ధైర్యం అయితే వచ్చేసింది, నేను ఎక్కడన్నా చిక్కుకుపొయ్యి , కొట్టుకుపోతుంటే మటుకు, పక్కనే వున్నాడు, చూసుకుంటాడు, వాడు అని, ఆ రోజు , మైపాడు బీచిలో,  ప్రాణాలకి తెగించి సముద్రం లోకి దూకి, అ