Shownotes
Menig christen spreekt doorgaans eerbiedig over 'onze lieve Heer'. Toch zijn er nog altijd christenen die ziekte, tekort of armoede proberen te verklaren als iets wat God soms zo gewild heeft. Als iets wat Hem misschien zelfs eer geeft als wij het met de nodige ootmoed geduldig weten te dragen.
Hoe kan het dan toch , terwijl de Heere Jezus Die als Immanuël — God met ons — de Vader zo beeldend neerzette, nooit iemand ziek maakte of hongerig hield, dat wij denken dat Hij dat na Zijn hemelvaart wel ineens zo'n beleid voert?
En omdat deze veronderstelling niet uit de evangeliën valt te destilleren en het ook niet te rijmen is met wat we normaliter van onze aardse vaders zouden verwachten, staat Benaiah dit keer stil bij de Bron van ons Leven.
