Το όνομά της έχει γραφτεί με χρυσά γράμματα στην ιστορία της ελληνικής Εθνικής Αντίστασης. Η Ηρώ Κωνσταντοπούλου ήταν μόλις 17 χρόνων, όταν οι ναζί την εκτέλεσαν στο σκοπευτήριο της Καισαριανής στις 5 Σεπτεμβρίου 1944, έναν περίπου μήνα πριν από την απελευθέρωση της Αθήνας. 

Η 17χρονη Ηρώ ήταν ένα κορίτσι καλής οικογένειας με καταγωγή από τη Σπάρτη. Αρσακειάδα, αριστούχος μαθήτρια με ιδιαίτερη έφεση στις ξένες γλώσσες. Ο ελληνοϊταλικός πόλεμος τη βρήκε 13χρονη μαθήτρια Γυμνασίου γιγαντώνοντας τον πατριωτισμό της. Πολύ γρήγορα εντάχθηκε στους κόλπους της ΕΠΟΝ και άρχισε την αντιστασιακή της δράση. Μέσα σε ένα μήνα συνελήφθη δύο φορές, μετά από προδοσία και βασανίστηκε άγρια στο κολαστήριο της οδού Μέρλιν. Στο σημερινό επεισόδιο της «Ιστορίας της Κυριακής» η Ελίνα Φαρσάρη ασχολείται με την ιστορία της 17χρονης ηρωίδας. Στα αληθινά γεγονότα που οδήγησαν στην εκτέλεση της Ηρούς, αναφέρεται και η ταινία του Νίκου Φώσκολου «17 σφαίρες για έναν άγγελο» που έκανε ιδιαίτερη αίσθηση στις αρχές της δεκαετίας του ’80. Έκτοτε, η ιστορία της μικρή αυτής ηρωίδας που συνέδεσε το όνομά της με την άλλη σπουδαία γυναικεία μορφή της Εθνικής Αντίστασης, την εμβληματική Λέλα Καραγιάννη, ξεχάστηκε για τους πολλούς. 

Κάποιες ελληνικές πόλεις τιμούν τη μνήμη της δίδοντας το όνομά της σε δρόμους τους, ενώ δύο αγάλματα της ανήλικης ηρωίδας βρίσκονται σήμερα στην Ηλιούπολη και τον Πειραιά. Το σπίτι της οικογένειάς της στην οδό Βεΐκου στο Κουκάκι, εξακολουθεί να υπάρχει, όμως πλέον ρημάζει εγκαταλειμμένο.