Nederlandse christenen zien zichzelf niet direct als Lazarus, bedelend om de kruimeltjes bij de rijke buurman. Dan nog liever naar de voedselbank. Toch wil het nog niet zeggen dat we onszelf dan kunnen identificeren met het rijke feestbeest uit de gelijkenis van de Here Jezus.

Prediker zei het al: ‘Het leven is onuitsprekelijk vermoeiend.’ En veel van ons kamperen op die plek. We hebben even genoeg aan onszelf, denken we. Ondertussen moedigt een wereld vol zelfhelp-goeroes en life coaches ons ook nog eens aan om vooral goed voor onszelf te zorgen. Om te kiezen voor onszelf en te kijken wat ons energie geeft.

Je wordt niet gelukkiger van, laat Benaiah dit keer zien. Want geloof doet leven, maar dat niet elk geloof leeft. De Bijbel leert ons dat wanneer Lazarus niet op ons netvlies zit, de Here Jezus ons uiteindelijk toch als bokkig beschouwd. Want hier, op deze aardkloot, rusten Zijn voeten. En Hij wil wel meters maken, maar kan dit alleen als wij inzien dat we niet genoeg hebben aan onszelf. Dat we juist van geven (weer) gaan leven.

En we hebben veel te geven. Omdat mét Jezus in ons leven, ons ‘alle dingen’ zijn geschonken, volgens Paulus. Toch blijft God vaak gehandicapt, omdat we maar één ding doorgeven…

• Bijbelpassages: Jac. 1:27, 2:14-17; Mat. 25:31-46; Joh. 7:38; 1 Kor. 6:19-20; Mat. 5:35; 2 Pet. 3:9; Rom. 8:19, 32; 2 Pet. 1:1-15.
• Info & Sponsoring: https//saintk9.nl en saintk9.com
• Vragen, aanvullingen en opmerkingen: podcast@saintk9.com