ITZAL BELTZAK (Lanbroa)

Lanbroak geure bailara estali zuen, gaitz, itsaso baten,

gerturatzen zihoan ahalmen ilun hartatik, heriotzaren itzalak berpiztu ziren.

Gauean eraso zuten, ilunaren babesean,

ohartu ginerako beranduegi zan.

Etxeak erre zituzten, gizon, andre ta haurrak hil,

gau hartan gertatu zena nigan izango dut betirako.

Urtea joan da hura gertatu zenetik,

mendeku goseak mantendu gaitu biziz.

Nekea ta hotza, eta mila borroka,

gogortuz, elkartuz, itzalen etsai guztiak.

Su malkoak lehortu dira.