Με την ιστορία της Αθανασίας Κρικέτου, της αυτοαποκαλούμενης “Αγίας”

Αθανασίας του Αιγάλεω ασχολείται στο σημερινό επεισόδιο η “Ιστορία της

Κυριακής”. Μέσα από μια αναδρομή στον βίο και την πολιτεία της γυναίκας

αυτής που κατάφερε να δημιουργήσει μια τεράστια περιουσία και να

αποκτήσει ένα πολυπληθές φανατισμένο κοινό, ακολουθούμε βήμα προς βήμα

την υπόθεση αυτή που απασχόλησε τη δημοσιογραφική έρευνα επί σειρά ετών

από το 1970 έως και το 1990.

Η Αθανασία Κρικέτου κατηγορήθηκε ως αγύρτισσα και βρέθηκε πολλές φορές

στις δικαστικές αίθουσες ως κατηγορούμενη. Πάντα, όμως, αθωωνόταν και

συνέχιζε το έργο της που όπως έλεγε η ίδια και οι πιστοί της ακόλουθοι

βασιζόταν στη φιλανθρωπία και την προσφορά στον συνάνθρωπο.

Η Αθανασία του Αιγάλεω έβλεπε, όπως ισχυριζόταν, την Παναγία σε οράματα

και μάλιστα η Θεομήτωρ χάραζε μηνύματα, ανορθόγραφα και ασύντακτα κατά

κανόνα στο στήθος της “ευνοούμενης” της. Στις αρχές της δεκαετίας του 60

κορυφαίοι ιατροδικαστές σε έκθεσή της ανέφεραν ότι η Κρικέτου έπασχε

από δερμογραφισμό, μια κληρονομική ευαισθησία του νευρικού συστήματος.

Παρ’ όλα αυτά υπολογίστηκε ότι η Αθανασία του Αιγάλεω, η οποία στα 20

της χρόνια πέθανε και “αναστήθηκε” παρουσία μαρτύρων που έδωσαν και

συνεντεύξεις στον τύπο της εποχής καταθέτοντας τη μαρτυρία τους,

κατάφερε από δωρεές να δημιουργήσει μια περιουσία σε διάφορες περιοχές

της Αττικής και της Πελοποννήσου που ξεπερνούσε τα 400 εκατ. δραχμές.