Dlaczego w późnym PRL-u polska widownia pokochała komedie erotyczne w stylu „Och, Karol”, po 2004 r. - cukierkową stylistykę w rodzaju „Magdy M.” i „Tylko mnie kochaj”, a potem brutalne filmy Wojciecha Smarzowskiego i Patryka Vegi? Co taki wybór filmów i seriali mówi o nas jako o społeczeństwie, i w którą stronę wajcha publicznych gustów przechyli się w najbliższym czasie? O tym wszystkim mówi Ilona Łepkowska - scenarzystka i producentka najpopularniejszych polskich telenowel.

Rozmowa z Łepkowską - której filmowa autobiografia, „Zołza”, trafiła ostatnio na ekrany - to podróż po polskiej estetyce i polskich podświadomych pragnieniach ostatnich trzech dekad. Scenarzystka wspomina, jak polscy aktorzy na przełomie wieków obawiali się grania w popularnych serialach postaci homoseksualnych; jak w pracowniach scenariuszowych i reżyserkach telenowel wykuwały się późniejsze talenty kina festiwalowego; jak wyglądały naciski ze strony TVP za różnych prezesur.