The podcast features a deep dive into the impactful work of the Linda Foundation, which aims to support families with children living in poverty. Jildou, a board member, and Lot, the head of fundraising, share their journey over the last decade in addressing the increasing issue of child poverty in the Netherlands. They discuss the foundation's commitment to ensuring that all donations reach families directly, emphasizing the importance of dignity and choice for those they assist. The conversation highlights various initiatives, such as the Fashion Foundation, which provides new clothing to families, and the ongoing need for community support in tackling poverty. As they reflect on the foundation's growth and the challenges ahead, they express hope for a future where fewer families struggle with financial insecurity.

The Linda Foundation’s journey began as a heartfelt response to the plight of children living in poverty, spearheaded by Linda de Mol’s vision to create a charitable organization that would have a direct impact on families in need. In an engaging dialogue, Jildou and Lot recount how the foundation was established to provide not just financial support but a sense of dignity to families struggling to make ends meet. The foundation's commitment to ensuring that donations go directly to those in need is a cornerstone of its philosophy. Unlike many organizations that often grapple with significant overhead costs, the Linda Foundation prides itself on its lean operational model, which allows it to maximize the impact of every euro donated. The guests illuminate how this approach fosters trust and encourages more people and businesses to contribute, knowing their help will make a tangible difference.

Throughout the conversation, the challenges of poverty in contemporary society are addressed with stark clarity. Lot discusses the evolving landscape of poverty, highlighting the emergence of working families who, despite having jobs, find themselves in precarious financial situations. This growing demographic compels the foundation to adapt its strategies continuously, ensuring they remain relevant and effective in meeting the needs of those they serve. The emotional narratives shared by families who have received support from the foundation illustrate the profound impact of their initiatives. One poignant story recounts a mother's joy at being able to purchase a birthday gift for her child for the first time, encapsulating the foundation's mission to provide not only material assistance but also hope and happiness amidst hardship.

As the episode progresses, Jildou and Lot articulate their ambitious vision for the future, including the expansion of initiatives like the Fashion Foundation, which aims to connect families with new clothing. Their aspirations are not merely about scaling up efforts but about fostering a deeper societal understanding of poverty. They emphasize the need for collective action and community support, inviting listeners to engage with the foundation through various avenues, whether by donating, volunteering, or simply spreading awareness. The episode serves as a powerful reminder of the resilience of the human spirit and the essential role of empathy and action in the fight against poverty, leaving listeners inspired to contribute to a cause that touches so many lives.

Takeaways:

• The Linda Foundation was established to support families with children living in poverty in the Netherlands.
• Over the past ten years, the foundation has provided financial assistance to approximately 50,000 families in need.
• The organization focuses on removing the stigma surrounding poverty and offers support during stressful times like December.
• Families receive vouchers that allow them to choose what they need, promoting self-determination and dignity.
• The Fashion Foundation initiative aims to provide new clothing options, enhancing self-esteem among children in need.
• The foundation aims to raise awareness about poverty and encourage community involvement in helping those affected.

Companies mentioned in this episode:

• Linda Foundation
• Linda
• Nationale Nederlanden
• H&M
• Levi's
• Shuby
• ASML
• Van Lanschot Kempen Foundation
• Facilicom Foundation

lindafoundation.nl

Linda Foundation, armoede in Nederland, gezinnen in armoede, steun voor gezinnen, fondsenwerving, sociale impact, Linda de Mol, hulp voor kinderen, goede doelen, Fashion Foundation, kinderen in armoede, financiële steun, maatschappelijke betrokkenheid, vrijwilligerswerk, kinderen helpen, waardekaarten, sociale rechtvaardigheid, armoede bestrijden, stress bij gezinnen, impact op levens.

wdX2aLyLj5R6M6ZEm5gL

We zitten vandaag bij Linda Foundation. En wel met Yildau en Lot. Yildau, lid van raad van toezicht van Linda Foundation. En Lot, hoofdfondswerving. Maar dan ben ik heel benieuwd.

Yildau, 11 jaar geleden?

Ja, 11 jaar geleden, toen bestond Linda 10 jaar en daar was ik destijds hoofddirecteur van. En toen, nou dat was natuurlijk een mooi idee als je plannen maakt voor wat gaan we bij het 10 jaar bestaan doen.

Dat was een goed moment om te reflecteren en ook om te bedenken van wat gaan we de volgende 10 jaar doen, in plaats van alleen maar terugkijken.

En er kwamen verschillende plannen langs en naast dat we iets digitaals hebben gelanceerd, was het ook het moment dat Linda de Mol zei ja ik wil eigenlijk ook wel iets terug doen. Het gaat zo goed met ons. Ja we willen heel graag iets terug doen naar de maatschappij.

Zij had toen een rapport gelezen van een kinderombudsman dat er zoveel kinderen eigenlijk in Nederland opgroeien. in armoede.

En toen hebben we eigenlijk besloten, en daar was zij echt wel de voortrekker van, dat we een stichting op zouden richten, de Linda Foundation, waarbij we vooral gezinnen met kinderen, met jonge kinderen onder de 18 jaar, een steuntje in de rug wilden geven, kinderen die opgroeien in armoede. Omdat we zeggen, armoede is niet eerlijk.

Kinderen kiezen niet voor om in armoede op te groeien, maar ze hebben er wel sociaal heel vaak heel veel last van.

Jullie wilden daar ook een positieve impuls uit zien te krijgen.

We wilden sowieso kijken of we iets financieels voor deze gezinnen konden betekenen. We gingen natuurlijk goed nadenken over hoe we dat het beste konden doen.

Maar daarnaast vinden we het ook belangrijk, en dat is nog steeds zo, En dat we die armoede soms een beetje uit de taboesfeer kunnen halen. Mensen voelen zich, er is al zoveel schaamte.

Dat past ook eigenlijk heel erg goed bij het merk Linda, want die zijn er voor om dingen recht voor z'n raap te benoemen. Dus daar past het goed bij. Maar we willen inderdaad eigenlijk die mensen ook...

Dan blijkt van laten merken wij denken aan je, we willen iets voor je betekenen, je bent niet alleen, je hoeft het niet alleen te doen, dus kunnen we iets kleins voor jou betekenen. Nou dat is inmiddels wel wat groter geworden dan iets kleins, maar dit was het allereerste begin.

Hoe was die start, dat eerste jaar? Hoe ging dat?

We moesten gewoon ontzettend veel uitzoeken natuurlijk. Ten eerste wat wordt de propositie van je stichting? Komen we aan donateurs? Hoe komen we aan gezinnen?

Daar ontstond wel al heel snel een heel belangrijk idee. Voorwaarde was dat alle gelden van donateurs bij de gezinnen terecht zouden komen. Dus dat vonden we, dat was meteen vanaf het allereerste begin.

Linda had zelf ook zoiets, ja wat ik zo vervelend vind is dat bij goede doelen mensen altijd het gevoel hebben dat er veel aan de strijkstok blijft hangen. Dat is niet altijd zo natuurlijk. Maar soms weet je ook dat er heel veel naar administratie en kantoren en overhead gaat.

Dus we dachten als we dit gaan doen moet het lean en mean. We kunnen gebruik maken van Linda. als kantoor, de medewerkers, de faciliteiten daar, de marketing, het platform. Dus dat was natuurlijk al heel fijn.

We willen een hele lage overheid houden, dus weinig personeel, veel vrijwilligers. Dus dat was een hele belangrijke voorwaarde. Nou, dat moesten we natuurlijk allemaal goed regelen.

We zeiden Linda de Mol in persoon en Linda het bedrijf, en dat is de uitgeverij Moed for Medicines, die dragen eigenlijk alle overheadkosten en marketingkosten, zodat alle gelden rechtstreeks naar de gezinnen kunnen. Maar ja, de gezinnen uitzoeken, dat is eigenlijk ook nog... Hoe weet je dat het geld dan ook bij de juiste mensen komt die dat nodig hebben?

Ja, Lot, en dan ben jij nu hoofdfondswerving. Je bent er sinds kort bij, gaf je net aan. Hoe is het inmiddels gevaren?

Nou, tien jaar verder, inderdaad tien jaar geleden, was dit onderwerp nog best wel nieuw.

En vonden we het eigenlijk dat het in Nederland gebeurt dat er zoveel mensen in armoede leven, zoveel gezinnen, kinderen die met stress rondlopen, dat dat iets nieuws was voor Nederland. En ik denk dat dat helaas, moeten we concluderen, dat dat niet meer nieuw is en dat het steeds groter wordt.

In de ideale wereld zou je denken, nou we heffen onszelf op want het probleem is opgelost. En helaas is dat niet het geval en krijgen we te maken met steeds meer mensen die de eindjes niet meer aan elkaar kunnen breien.

En daar ben ik blij omdat we nog steeds ons werk goed kunnen doen. Maar het is natuurlijk schrijnend om te zien dat die groep steeds groter wordt. Er is ook een grote groep nu die eraan komt.

werkende armen, om het zomaar te zeggen, die door hoge energiekosten, inflatie, erbij komen. Dus het is, in dat opzicht kunnen we nog steeds fantastisch werk doen, maar je wil het eigenlijk niet.

En ik denk dat dat tien jaar besef is van, we hebben impact op mensen's leven. We zeggen altijd, we geven een steuntje in de rug.

We kunnen niet hun problemen op dat moment voor hun oplossen, maar we krijgen wel echt terug van de mensen. Dat is een lichtpuntje, een hoop in deze moeilijke tijden. En dat is mooi dat we dat kunnen bieden en dat we dat nog steeds kunnen doen.

En aan het eind van dit jaar hebben we het vijftigduizendste gezin die we helpen. En dat is iets wat je zou soms in de commerciële wereld denken. Yes, een goed doelstelling. Ja, het is bizar dat we zoveel mensen moeten helpen.

En elk jaar zijn het nieuwe gezinnen. Het is niet dat wij een gezin elk jaar dit steuntje in de rug bieden.

Dat is misschien nog wel belangrijk om te zeggen. We claimen ook niet dat we structureel kunnen helpen.

We zeggen, gezinnen die het moeilijk hebben met jonge kinderen, die willen wij eigenlijk net voor die zware stressmaand, wat voor vele mensen een feestmaand is, december, is voor een heleboel gezinnen die in armoede leven een stressmaand. Voor die maand willen wij ze een steuntje in de rug geven.

En wat eigenlijk ook heel belangrijk is, en dat was ook vanaf het allereerste moment dat de stichting is opgericht, een voorwaarde, we willen eigenlijk mensen ook steunen in een soort zelfbeschikking. Dus zij mogen zelf weten wat ze, ze krijgen cadeaubonnen, wat ze daarvan kopen.

In het begin was het nog wel wat discussie, tien jaar geleden, want ze zeiden ja, maar gaan ze er misschien sigaretten van kopen? Willen we dat wel? Maar we zeiden, nee, wij gaan daar niet over. Ze krijgen al zoveel en daar moeten ze het mee doen.

Dus hoe fijn is het als je dan zelf iets uit kan kiezen. En daar worden mensen ontzettend blij van.

En ook de timing, wanneer ze dat kunnen doen. Sommige mensen zeggen, ik kreeg de waardekaarten en ik ben meteen naar de winkel gegaan en een nieuw outfit voor mijn dochter.

Maar sommigen zeggen, oké, de supermarktbon laat ik een kastje in de keuken liggen, omdat ik dan weet, als het echt niet meer te doen is deze maand, dan weet ik dat ik altijd nog een bonnetje heb om boodschappen te doen. En dat is ook inderdaad wat Hilda zegt, zelf kiezen is iets geweldigs, maar ook het momentum, dat je gewoon weet, ik kan nog iets.

En wij kunnen het ons niet voorstellen hoe dat is, maar deze mensen, dat ze weten, oké, ik ben nog even safe, dat is denk ik heel waard.

Ja, dat krijgen we terug. Ja.

Lot, nu ben jij dus hoofdfondswerving geworden. Was dat ook voor jou zelf een bewuste actie om die kant op te kunnen gaan?

Nou, ik heb tweeëneenhalf jaar bij Linda het Blad gewerkt, vooral bij de online projectenafdeling. Maar omdat ik hiervoor heel lang in de fondswerving heb gezeten, trok mijn aandacht altijd wel naar de Linda Foundation.

En heb ik wel echt bewust die keuze gemaakt van, als ik die twee werelden samen kan trekken. Ik vind Linda een prachtig werk. Ik vond het fantastisch wat ze deed met de Foundation.

en dat ik daarvoor bedrijven, particuliere stichtingen kan enthousiasmeren om hier goed werk voor te doen, vind ik fantastisch om elke dag mee op te staan.

En ik heb bij verschillende goede doelen gewerkt en niets ten nadele, maar wat Hilda zegt, dat wij honderd procent de donatie geven aan de doelgroep, vind ik iets fantastisch.

En ik merk ook dat dat is wat bedrijven heel erg Fijn vinden van, oké, ik hoef niet 26 pennen en 23 mokken te krijgen, maar ik weet dat mijn donatie volledig ten goede komt. En dat is echt, denk ik, fantastisch.

En op deze manier hebben we het ook voor elkaar gekregen. Jij noemde net al dat getal van 50.000 gezinnen die we eind van op de teller kunnen hebben.

En dat is een bedrag van meer dan 25 miljoen, wat we dus eigenlijk al bij elkaar weg hebben mogen geven namens onze donateurs. Dus dat is fantastisch als je ziet wat we in die tien jaar Ja, dat is een beetje stom om daar.

Trots op te zijn misschien.

Maar dat is wel te gek met alleen maar een hoop passie en goede wil.

Ik denk ook wel een klip-en-klaar project wat we kunnen doen. Een handzame, niet oplossing, maar wel dat steuntje in de rug. Soms is het zoeken van wat kunnen we doen.

En met weinig kan je heel veel impact krijgen. En dat sluit denk ik aan. En ik denk dat we dat alleen maar meer kunnen blijven doen.

En je ziet fantastische acties van particulieren die sponsor lopen. En alles wat ze willen doen kan hiervoor terechtkomen. En bedrijven zie je steeds vaker ook medewerkers willen iets goeds doen in de baas zijn tijd.

En dat is ook, we hebben net een zomerse pakkette rondgebracht. Dus in de winter doen we de waardekaart, in de zomer maken we echt een pakket met producten.

Je ziet toch dat de kinderen in armoede zes weken thuis zitten, terwijl anderen misschien vliegen naar de hele wereld. Zij zitten zes weken thuis. Hoe kunnen we die tijd nou iets mooier maken.

Dus we vragen bedrijven om ons producten te schenken, waaronder altijd heel belangrijk zonnebrandcreme, want daar bezuinigen ze op, maar ook een lunchbox en ook een ijsjes maken en spelletjes voor op het strand of thuis. En wat we doen met bedrijven is...

Pas sinds een paar jaar.

Drie jaar geleden zijn we begonnen, ook omdat er steeds meer bedrijven naar ons toe kwamen die zeiden van we willen nog wel wat meer doen, wat kunnen we doen of we hebben producten, zijn jullie daarin geïnteresseerd en eigenlijk hebben we voor die tijd altijd gezegd nee nee we willen eigenlijk alleen maar geld want daar kunnen we die waardebonnen van kopen dan maken we het soms ook nog meer waard en dat is ons concept. Maar het fijne was dat we nu eigenlijk ook die zomeractie, die wordt eigenlijk elk jaar alleen maar groter. Dus dat is geweldig.

En we hebben ook een heel mooi laptop project samen met Nationale Nederlander.

Dus er zijn, we doen naast die waardekaarten, proberen we eigenlijk door het jaar heen soms nog meer gezinnen te helpen met kleine steuntjes in de rug.

Ik las ook iets over de Grand Prix met 13 kinderen.

Klopt, de Dutch Grand Prix heeft ons sinds het weer in Nederland is uitgekozen tot goede doel. En dan geven ze eigenlijk een onvergetelijke ervaring aan kinderen, gezinnen, om daar bij aanwezig te zijn.

En dat is voor die kinderen helemaal te gek. Dat heet Grit Kids en dan mogen ze daar aanwezig zijn en dan voelen ze bijna Max Verstappen en kunnen ze de auto aanraken.

Dat is ook weer iets wat tot ons is gekomen van eigenlijk niet als onderdeel van de waardekaartenactie in de winter, maar wel om een onvergetelijke tijd te geven aan deze kinderen. En we zeggen wel altijd dat er omheen nog een actie moet komen zodat er geld gegenereerd donaties komen. Zodat we strakjes weer die kaarten kopen.

Dat blijft ons hoofddoel om zoveel mogelijk gezinnen in die moeilijke tijd van december te kunnen voorzien van die waardekaarten. Dus er moeten altijd wel ook donaties binnenkomen.

Hilda, daar kwam ik ook iets tegen waar jij al langer mee te maken hebt gehad. Omdat er al een jaar of zeven draait volgens mij. Miss Beauty of the Netherlands. Wat is dat voor vrouw?

De Miss Beauty of the Netherlands kwamen ook bij de Linda Foundation. Wij zouden heel graag iets goeds doen. En dit zijn jonge vrouwen. Het is een wedstrijd om Miss Beauty of the Netherlands te worden.

En in die wedstrijd zit eigenlijk ook een deel dat je je inzet voor een goed doel. Of dat je je maatschappelijk inzet. En zo kwamen ze ook bij ons. En wij dachten eerst, nou, nog niet zo goed wat we daarvan moeten verwachten.

Daar ben ik even heel eerlijk, want dat weten ze ook. Ze zijn ook bij ons geweest hoor, Linda.

Maar er zijn zulke leuke, goede, jonge meiden die ontzettende acties opzetten om zoveel mogelijk geld voor ons op te halen. En volgens mij hebben we vorig jaar een cheque overhandeld gekregen van 100.000 euro. Dus dat hebben die meiden allemaal bij elkaar...

Sommigen hebben lesgegeven, anderen hebben gekookt. Ze hebben van alles gedaan om maar zoveel mogelijk geld voor de Linda Foundation binnen te krijgen.

Dat zijn gewoon een soort ambassadeurs geworden voor ons in een bepaalde periode. Dus met die samenwerking zijn we ontzettend blij.

Ja, een lot wat ik ook wel mooi vind is Linda. Heel veel vrouwen komen daar voorbij. Maar ik zie ook Golfdiva in Gent.

Wat is dat weer? Dat is een vrouw en die organiseert door het hele land golftoernooien voor vrouwen.

En zij heeft ook op een gegeven moment gedacht van ik wil hier een doel aan weiden. Dus wij stellen eigenlijk merchandise ter beschikking dat ze kunnen verkopen. Er staat op de tafel een QR-code waar je een donatie kan doen.

En eigenlijk toch Dat begint klein en elk jaar wordt dat groter. Het heeft ook ons wel aangezet dat we zelf dachten, we willen eigenlijk ook wel een eigen golftoernooi organiseren.

Dus we hebben onze eerste vorig jaar bij de Canamargolf gedaan. Volgend jaar zijn we uitgenodigd door de PAN in Beeldhoven om het golftoernooi te organiseren.

Dus je wordt ook weer zelf geïnspireerd door mensen die een actie hebben gedaan. Dan denk je, hé, dit gaan we ook aanpakken. Dus dat is wel heel erg leuk.

Ik zag daarnaast ook iets voorbijkomen van een bijzonder kledingproject, waarbij best wel serieus geld binnengehaald werd.

Ja, we hebben een heel mooi bedrag gekregen van de Nationale Postcode Loterij. Eigenlijk een soort startsubsidie. Dat is voor de Fashion Foundation.

En de Fashion Foundation is een idee van Jules Lynn Nassestein, de directeur van de Linda Foundation. En zij zei van ik hoor zoveel mensen die toch eigenlijk dat zelf kiezen is belangrijk.

Want ze krijgen voedsel bij de voedselbank, ze krijgen van alles en daar moeten ze het mee doen. We zien dat bij de Linda Foundation dat ze zelf kunnen beschikken over dingen, dat dat zo belangrijk is.

Kunnen we dat niet ook met kleding organiseren? Want er zijn bedrijven die kleding overhebben. Die kunnen dat aan ons schenken.

Kunnen wij niet een intermediair zijn voor arme gezinnen en kleding die niet verkocht is? En die geschonken wordt door de bedrijven.

We hebben eigenlijk geld gekregen van de Nationale Postcoloterij om daar goed onderzoek naar te doen en een platform voor te gaan bouwen. En dat is nu zo goed als klaar. We hebben begin dit jaar de eerste pilot gedraaid met vijftig gezinnen om te leren van werkt dit?

Het is een enorme, ingewikkelde zaak om te kijken als je van verschillende kledingbedrijven die verschillende administraties voeren, alles op één platform weer binnen wil krijgen en je wil gezinnen toegang geven om de juiste maten, de juiste producten, straks krijgen we misschien een heleboel Zomerjassen, waar mensen zitten te wachten op winterjassen. Dus dat bij elkaar krijgen, dat is nog een hele gedoe. Maar daar zijn we elke week en elke maand leren we daarvan en worden we daar beter in.

Lot kan er wat meer over vertellen, want we gaan binnenkort lanceren.

Zeker. Nee, we hebben dus net inderdaad de pilot afgerond en die is goed bevallen. Men zat te wachten op deze mooie kleren, dus dat is altijd prettig.

Je kan iets bedenken, maar sluit het aan. Het idee is inderdaad dat we nu met vijftig gezinnen de pilot gedaan hebben.

Dat we groot lanceren dat we vijfhonderd gezinnen in september gaan helpen. Wat je moet voorstellen, een gezin bestaat ongeveer uit vier mensen en die krijgen allemaal punten toegespeeld.

Die punten mogen zij ook weer zelf kiezen. Als zij tien winterjassen willen shoppen, dan gaan ze dat doen. Wij zeggen niet, je moet ook nog een t-shirt hebben.

Dan hebben we dus wel heel veel kleren nodig. Want als we iedereen ook een keuze willen geven voor wat je wil zien, dan moet je wel veel kleren hebben.

Dus we zijn met heel veel kledingmerken in gesprek.

Wat Jelle al aangaf, het is voor heel veel bedrijven komt dit Fantastisch uit, alleen kregen we ook wel eens terug, wij zijn helemaal niet zo goed ingericht. Hoe moeten we het dan aanleveren? Nou, daar hebben we allemaal goede ideeën voor bedacht en dat werkt.

Dus we hebben nu bijvoorbeeld van H&M, krijgen we, maar ook een Levi's, ook een Shuby. We zijn met allerlei bedrijven bezig om het voor elkaar te krijgen.

En dan willen we eigenlijk elk jaar twee keer een sale doen, zodat we steeds 500 gezinnen per die sale kunnen. bedienen, zolang de voorraad strekt, zeggen we dan maar.

En die gezinnen krijgen dus nieuwe kleding. Dus dat uit die collectie van de huidige collecties, en dat is natuurlijk geweldig.

Ja, je merkt gewoon dat we terugkrijgen van gezinnen. We hebben altijd de kleren van derdehans, vierdehans.

Wat ook in deze tijd fantastisch is, dat we duurzaamheid hoog in het vaandeel hebben staan, circulair omgaan met kleren.

Voor deze mensen is het nou juist zo fijn dat ze een keer met iets helemaal vers nieuws zitten en dat ze het zelf hebben gekozen van die vind ik leuk en die kleur en die maat past mij goed zodat ze op school komen en niet gepest worden en niet het vingertje krijgen van oh dat stinkt een beetje die oude trui en dat is de behoefte die wij kunnen in kunnen voorzien en we zijn nu hebben we gepraat met Karin Swerink onze hoofdredactrice van Linda maar die heeft natuurlijk een enorm mode achtergrond dus die heeft ons geholpen Ik dacht we doen een leuke lancering en dan praten we de pers bij en zij zei nee we moeten dit heel groot aanpakken. Ik ken nog wel iemand bij Amsterdam Fashion Week en die willen ook circulair en duurzaamheid hoog in het vaandel.

Misschien kunnen we daar wel iets doen. Dus toen zijn we gaan praten en nu zijn we zover dat we een modeshow kunnen gaan doen tijdens het lanceren.

Ik kan er nog niet helemaal alles over vertellen, maar dat is wel het moment dat de hele wereld in Nederland ervan kan zien van hé, dit is wat we doen en we denken echt dat het baanbrengend is voor bedrijven, maar dus helemaal voor gezinnen die op deze manier gewoon een nieuwe garderobe hebben en daar weer heel lang mee kunnen doen en misschien wel broertjes, zusjes, maar dan is het vanuit hun zelf en niet dat ze naar de Kringloop moeten of naar de derdehandswinkel.

Nu is het ook zo dat alle gezinnen die voorbijkomen één keer de gelegenheid krijgen. En daarna is het de ruimte voor een ander gezin.

Zeker.

Maar het is ook zo dat één op de negen kinderen in Nederland onder de armoedegrenzen zit.

In de grote steden soms nog meer.

Eén op vier in Amsterdam en Rotterdam. Hoe wordt die keuze gemaakt? Wie is aan de beurt?

Daar hebben we intermediairs voor. Dus wij selecteren de gezinnen niet zelf. Dus dat doen intermediairs. En dat kan een schuldhulpverlener zijn of een leerkracht. Gemeente.

Dus dat zijn eigenlijk de mensen die het dichtst bij de gezinnen staan. Die de situatie ook heel goed kunnen inschatten. Zij kunnen zich aanmelden.

Als intermediair bij ons, en dat hebben we apart georganiseerd, zodat andere mensen die selectie goed kunnen maken en zij kunnen gezinnen dan aanmelden.

Dat zijn best wel strenge formulieren voor, vaak helpen dit soort hulpverleners ook de gezinnen zelf om een aanmelding te doen en dan kom je dus in aanmerking voor eenmalige hulp van de Linda Foundation. Ook omdat we willen en dat het niet structureel wordt. Dat zou iemand misschien ook afhankelijk kunnen maken.

Dat is niet de bedoeling, niet de opzet van de stichting. En zo proberen we ook zoveel mogelijk mensen te helpen.

Dit jaar hopen jullie dus door de 50.000 te breken. Uiteindelijk meer dan 200.000 kinderen die inderdaad onder die grens zitten. Dus er is nog genoeg ruimte.

Als je dan kijkt naar specifieke voorbeelden die je wel eens meegemaakt hebt, zou je daar iets over kunnen vertellen?

Ik weet nog, ik zei tegen Lot, ik kan het niet meer vinden, maar het zit nog in mijn hoofd toen ik aan het nadenken was over dit interview.

En een paar jaar geleden heeft een moeder ons geschreven die een pakket heeft gehad en die schreef dat jullie snappen, ik denk dat jullie niet beseffen hoeveel impact zo'n pakket heeft. En die noemde het voorbeeld dat ze zei, Ik heb voor mijn kind voor het eerst op zijn verjaardag een cadeau kunnen kopen.

En ik weet nog altijd dat ik dacht, jeetje, dat heb ik inderdaad, geloof ik, niet door.

Indrukwekkend, hè?

Ja.

Het is gewoon dat je het niet beseft. En inderdaad, wat mij altijd bijblijft, is... Dat je vaak leest van mensen zitten al 24 jaar in zo'n situatie.

Dus die zeggen, ik heb al 24 jaar slaap ik onder hetzelfde dekbed en maak ik de gaten met naald en draad heel. En nu door de waardekaarten van de HEMA kan ik een nieuw dekbed kopen. En dan denk je wel, oh my god. We leven door en we werken er allemaal voor.

Dat vind ik ook schijnend. Mensen hebben gewoon een baan, maar kunnen niet de eindjes aan elkaar breien.

Of het zijn soms ook verhalen die... Het kan iedereen overkomen jongens, armoede. Daar staan we soms ook niet altijd bij stil. Maar het kan een faillissement zijn, een ziekte.

Een combinatie van een scheiding, schulden, een verslaving, ziekte. Het is gewoon ook wel zomaar hartstikke veel pech. En dan zit je opeens in een totaal andere situatie.

En dan wordt het financiële stress en dan is geld misschien het enige waar je mee bezig bent. Dan is er geen ruimte meer voor andere dingen. Sociaal loop je achter. Of je kan niet meedoen met de maatschappij. Dat is gewoon schrijnend.

Ja, en die kinderen nemen die stress over. En dat is... Laatst was er nog een verhaal dat een jongetje... Die ouders waren gescheiden, die praten niet meer met elkaar.

En dat een jongetje van tien zijn vader moet bellen. Kan je alsjeblieft tien euro overmaken, want wij kunnen vanavond niet eten. Daar moet een kind van tien helemaal niet mee bezig zijn.

En een vrouw van vijftig ook niet, whatever. Maar in ieder geval een kind al helemaal niet.

En dat vind ik ook altijd van dat soort van sneeuwbaleffect van het begint daar, maar op een gegeven moment lees je dan of krijg je het te horen.

Ik heb al drie jaar niet een cadeautje kunnen kopen, maar dus ook niet een kinderfeestje kunnen organiseren, waardoor dat kind niet meer uitgenodigd wordt op andere kinderfeestjes.

Of kinderen liegen op school, die verzinnen vakanties, of ze verzinnen dat ze naar de Efteling zijn geweest, maar ze zijn er niet geweest, om maar mee te kunnen doen en om maar niet anders zijn dan de anderen.

En kinderen komen ook in pure eenzaamheid terecht.

Dat is een gevolg daarvan. Het begint ergens door pech of door schijf of wat dan ook. En dat gaat dus verder.

En op een gegeven moment is het dus dat dat kind is opgegroeid met armoede. En dat zie je helaas ook dat dat misschien doorspeelt en in een eigen gezin voorkomt.

En dan groei je op met armoede, stress en schaamte. En dat zijn soms nog sluimerende dingen die je de rest van je leven meeneemt.

Dan neem je niet meteen afscheid van dat soort gevoelens als je volwassen bent en misschien wel zelf een baan hebt waar je wel meer financiële zekerheid hebt.

Sterker nog, kinderen die op die manier opgegroeid zijn, ook al komen ze goed terecht uiteindelijk, dan nog blijken ze dus bepaalde dingen meegekregen te hebben waar ze nooit meer van afkomen.

Precies, dat is precies wat ik bedoel. Dus hoe meer wij een beetje kunnen helpen.

Ja, en enerzijds helpen dus voor de gezinnen, maar inderdaad ook echt die aandacht en begrip krijgen voor de situatie dat mensen meer weten wat er achter een voordeur gebeurt. Misschien wel in je eigen stad of dorp of plek waarvan je dat eigenlijk denkt dat gebeurt daar toch niet. Ja, dat gebeurt daar wel.

En als wij die deur kunnen openzetten van, oh ga daar eens wat meer over weten of help een keer iemand of dat je bij de Albert Heijn staat en je ziet dat iemand zegt, nou dan doe ik dat pak zin in zappelen, hou ik maar weer weg. Als we er iets meer over na kunnen denken. En ik denk dat daar onze rol ook echt zit.

Ja, dan vind ik het ook heel opvallend dat Linda zelf, Linda de Mol, ook volledig volgens mij eraan gekoppeld is.

Ja, klopt. Het is ook echt van haar. Ze voelt zich ook ontzettend betrokken. En samen met de uitgeverij van Linda delen we de kosten.

Dit gaat haar ook ontzettend aan het hart.

Ja, ik zag ook een nieuwe ambassadeur.

Noah.

Ja, superleuk. Die heeft dat echt meegekregen vanuit thuis. En vindt ook dat zij hier aandacht voor moet geven.

En zij zijn ook altijd op de impactdag in november om mee te doen. om het verhaal nog een keer te doen. En het is geweldig dat we haar, hun alle twee, kunnen vragen. En het komt vanuit hunzelf. Dus echt niks is te gek.

Linda was vorig jaar bij Miss Beauty om de check-in-on-fax te nemen. Dus het is geweldig om zo'n ambassadeur te hebben. Zeker.

Ja, Lot. Jij gaat nog even door.

Ik mag nog even door. Er staan zoveel mooie mensen klaar om ons te helpen. Bedrijven.

Afgelopen jaar met de zomeractie deden we altijd met Nationale Nederlanden vatten van ASML. Dit jaar is Van Lanschot Kempen Foundation aangehaakt. Facilicom Foundation aangehaakt.

Juist omdat ze dan inderdaad die medewerkers de pakketten kunnen laten bezorgen bij de gezinnen. Daar hoor je echt dat de mensen...

Dat is ook bijzonder dat mensen het zelf doen hè?

Die doen dat zelf, waardoor ze even uit die bubbel komen. En inderdaad achter die achterdeur kunnen kijken. En de reacties zijn ongelooflijk. Daar kan je echt kippenvel van krijgen.

Sommigen worden uitgenodigd om hele rijsttafels kopjes thee te komen drinken. En komen spelen met de spelletjes die we hebben gaan.

De anderen doen de deur open en zeggen dankjewel en weten eigenlijk niet wat ze met hun emoties moeten doen van hoe blij ze wel niet zijn.

En dat denk ik dat dat hartstikke mooi is om daar een bijdrage aan te leveren en elk jaar maar weer te zorgen dat we genoeg donaties binnenkrijgen zodat we, we moeten altijd aan het begin van het jaar een stip op de horizon zetten, zoveel gezinnen zouden we willen kunnen helpen aan het einde van het jaar. Weet ik eigenlijk hoe hard ik moet rennen van dit moeten we nog binnenkrijgen?

We kunnen gelukkig natuurlijk alle platformen van Linda inzetten. Online redactie denkt mee, in het blad doen we eigenlijk ieder jaar wel een soort portrettengalerij.

We hebben wel eens leraar gehad die kinderen die in armoede opgroeien in de klas hebben, die dan toch vertellen dat ze stiekem een boterham altijd in de laben liggen voor kinderen die met honger naar school komen. Of we hebben hulpverleners gehad. Ook natuurlijk gezinnen zelf, maar niet iedereen wil dan op de foto zijn verhaal doen.

Maar sommigen wilden dat wel, ook om juist te laten zien die armoede misschien een beetje uit taboes weer te halen. Dus dat zijn eigenlijk ook allemaal belangrijke dingen waarmee we weer nieuwe donateurs creëren.

Over vijf of tien jaar, wat hopen jullie?

Aan de ene kant hoop je dat er minder armoede is in Nederland, dat zou fijn zijn. Maar aan de andere kant hoop ik ook dat we misschien nog meer gezinnen kunnen helpen. Ieder jaar een beetje meer, dat zou een mooi streven zijn.

Ik hoop ook dat we de Fashion Foundation tot een nog groter succes kunnen maken. Dus daar gaan we nu mee starten.

En ik heb grote hoop dat er over vijf jaar een soort geoliede machine staat waarbij we kunnen zorgen dat gezinnen die in armoede opgroeien daar twee keer per jaar nieuwe, voor hen zelf uitgezochte kleren vandaan kunnen. Als we dat voor elkaar krijgen, dat zou ik echt fantastisch vinden.

Ja, en ik zou het ook wel echt fantastisch vinden als we dan over vijf of tien jaar echt goed in beeld kunnen hebben wat is nou onze impact geweest. Van tien jaar geleden hebben we die gezinnen geholpen.

Kunnen we iets, en dat kunnen we natuurlijk nooit helemaal ontschrijven, maar juist dat we kunnen kijken wat heeft dat steuntje terug opgeleverd. Dan weten we helemaal dat we goed bezig zijn en dat we hier door mee moeten blijven gaan zolang er armoede in Nederland is.

Dus ik zou dat heel fantastisch vinden, naast inderdaad dat, ik vind altijd nog wel dat de Linda Foundation, als je het vertelt, dan weet iedereen wat geweldig zij doet. Maar van mij mag het nog wel meer bekend zijn bij mensen.

Niet iedereen weet precies wat we doen. Precies.

En dat vind ik ook echt een leuke missie, om daarbij te dragen van hoe geweldig is het dat wij de platformen van Linda kunnen gebruiken. Nou misschien kunnen we dat nog meer met zo'n fashion foundation, denk ik. Oh geweldig.

met ideeën van Karin van nou we gaan daar dan is het misschien een enorme boost die we kunnen geven aan de aan de zichtbaarheid en en dat dat denk ik dat dat hele mooie plannen kunnen zijn voor de komende vijf tot tien jaar los van alle goeds.

Wat al gebeurt richting Hilda en Lot, ik dank jullie ontzettend voor jullie bijdrage. Ik merkte ook dat jullie er allebei gepassioneerd mee bezig zijn en zijn geweest.

Dus ik zou zeggen, ga vooral die vijf en tien jaar door, want er komen nog veel mooies uit. Dank je wel.

Dank je wel.