Ja widzę ten problem - aborcję, in vitro, związki partnerskie, cokolwiek, co rozpala emocje Polaków - w ten sposób, ty je widzisz w inny; porozmawiajmy więc. Kiedyś, być może, tak wyglądało podejście do istotnych problemów, ale dzisiaj już nie wygląda. Dialog, jeśli się odbywa, to między zwolennikami tego samego zdania na ich temat, którzy rozmawiają ze sobą po to, by się w danym przekonaniu utwierdzić - i, utwierdzając, cieszyć się swoją polityczną, moralną i każdą inną wyższością nad tymi, którzy wyznają przekonanie inne. Anglosasi nazywają to zjawiskoecho chamber, Polacy - zamykaniem się w swoich bańkach.

Czasem jednak zdarza się ktoś, kto z bańki wychodzi. To uczyniła prof. dr hab. Karolina Wigura, polska filozofka i socjolożka, związana z Wydziałem Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego, Freie Universität Berlin i tygodnikiem internetowym „Kultura Liberalna”. Wraz z kojarzonym z zupełnie inną opcją polityczną filozofem i publicystą Tomaszem Terlikowskim napisała książkę „Polka ateistka kontra Polak katolik”, w której spierają się na szereg najistotniejszych w Polsce tematów. Czy warto taką rozmowę podejmować, gdy uznajemy, że nasze poglądy są najlepsze na świecie, a to, co nasz interlokutor wygaduje o związkach partnerskich czy in vitro jest barbarzyństwem - to temat, który przyświeca naszemu spotkaniu.