Η πόρτα ενός σκοτεινού δωματίου ανοίγει και μια γυναίκα στέκεται εκεί σαν να την κρατά η μνήμη κι όχι το σώμα της. Το Πορτραίτο μιας Μαντόνας δεν ζητά ευγένειες ούτε αποστάσεις· μπαίνει κατευθείαν στο νεύρο της ανθρώπινης ευθραυστότητας. Ο Τενεσί Ουίλιαμς στήνει μια σκηνή όπου η ψυχή μιας γυναίκας παλεύει να κρατηθεί όρθια μέσα σε έναν κόσμο που της πήρε τα πάντα και της άφησε μόνο την ανάμνηση ενός έρωτα. Εδώ δεν κοιτάμε απλώς έναν χαρακτήρα· ακούμε τον παλμό μιας ύπαρξης που δεν θέλει να χαθεί…

🎙️ Στο ηχητικό προλογίζω το έργο και κλείνω με σκέψεις για τον βαθύτερο παλμό του.

🌟 Εισαγωγή

Κάθε άνθρωπος αργά ή γρήγορα δοκιμάζεται μπροστά σε μια αόρατη σκηνή. Το έργο που θα ακούσετε είναι μια τέτοια δοκιμασία. Ένα κάλεσμα να αναμετρηθούμε όχι με το κοινό αλλά με τη σιωπή μέσα μας. Το Πορτραίτο μιας Μαντόνας είναι μια πύλη που σε προσκαλεί να μπεις σε έναν χώρο ραγισμένο μα ζωντανό. Ένας μικρός μονόλογος ψυχής που στήνεται κάπου ανάμεσα σε έναν βρώμικο διάδρομο πολυκατοικίας και στην άβυσσο του νου.

🎙️ Υπόθεση

Η δεσποινίς Λουκρητία Κόλλινς, κάποτε κόρη υπουργού και καλοαναθρεμμένη δεσποινίς της αμερικανικής καλής κοινωνίας, καταρρέει σιγά σιγά μέσα στη μοναξιά και στη μνήμη ενός έρωτα που δεν ευοδώθηκε. Ο άντρας που λάτρεψε παντρεύτηκε κάποια άλλη. Η Λουκρητία δεν σηκώθηκε ποτέ από αυτό το πλήγμα.

Τώρα ζει σε ένα μικρό βρώμικο διαμέρισμα και κάθε νύχτα πιστεύει ότι ο χαμένος αγαπημένος της, ο Ρίτσαρντ, παραβιάζει την πόρτα της. Μα δεν είναι ο Ρίτσαρντ· είναι ο ίδιος ο νους της που κατασκευάζει εισβολές για να ξαναζήσει την αγάπη και ταυτόχρονα τον πόνο της.

Το έργο ξεκινά όταν ένας συμπονετικός πορτιέρης και ένα αγενές παιδί του ασανσέρ προσπαθούν, τάχα, να εντοπίσουν τον αόρατο εισβολέα. Στην πραγματικότητα, περιμένουν τους γιατρούς που θα την οδηγήσουν στο ψυχιατρείο.

🎭 Οι χαρακτήρες και η ψυχολογική τους ανατομία

Λουκρητία Κόλλινς

Ένας από τους πιο συγκλονιστικούς γυναικείους χαρακτήρες του Ουίλιαμς. Η Λουκρητία είναι η γυναίκα που δεν της επετράπη να γεράσει με αξιοπρέπεια γιατί η κοινωνία της την άφησε να διαλυθεί σιωπηλά.

Η ψυχή της μοιάζει με καθρέφτη που έσπασε σε χίλια κομμάτια. Κάθε κομμάτι αντανακλά έναν άλλο εφιάλτη· κι όμως όλα τα κομμάτια φωτίζονται από ένα αμετάβλητο ίχνος καλοσύνης.

Η τρέλα της δεν γεννιέται από παραφροσύνη αλλά από εγκατάλειψη. Ο Ουίλιαμς δίνει φωνή σε όλες τις γυναίκες που συνθλίφθηκαν μέσα στη σιωπή μιας κοινωνίας που επιβραβεύει τη βιτρίνα και εξορίζει το πληγωμένο.

Ο πορτιέρης

Η μόνη τρυφερή παρουσία στο έργο. Αντιπροσωπεύει τον απλό άνθρωπο που, μέσα στη σκληρότητα της πόλης, καταφέρνει ακόμη να κρατά μια σπίθα ανθρωπιάς. Βλέπει τη Λουκρητία όχι ως βάρος αλλά ως άνθρωπο. Η παρουσία του λειτουργεί σαν παρηγορητικό φίλτρο στην ένταση της ψυχικής της κατάρρευσης.

Το παιδί του ασανσέρ

Αντίστιξη του πορτιέρη. Νεανική αγένεια, σκληρότητα, έλλειψη ενσυναίσθησης. Εκπροσωπεί τον κόσμο που δεν νοιάζεται για όσους λυγίζουν. Είναι η φωνή του πεζού ρεαλισμού που στέκει απέναντι στην τραγική ποίηση της Λουκρητίας.

🕰️ Ιστορικό πλαίσιο

Το έργο γράφτηκε σε μια εποχή μεγάλων κοινωνικών ανακατατάξεων. Το μεταπολεμικό αμερικανικό τοπίο γέννησε χιλιάδες ανθρώπους που ζούσαν στο περιθώριο της πόλης και της ψυχής τους. Ο Ουίλιαμς, βαθύς γνώστης των σκιερών πλευρών του ανθρώπου, ζωγράφισε μια κοινωνία που δεν ξέρει πια να φροντίζει.

Στην Ελλάδα πρωτοπαρουσιάστηκε σε ραδιοφωνική μορφή στη δεκαετία του 60, όταν η ελληνική κοινωνία άρχιζε κι εκείνη να γνωρίζει το τίμημα της αποξένωσης.

💫 Το μήνυμα

Το έργο μιλά για την απώλεια, για την αντοχή της ψυχής και για το σκοτεινό σημείο όπου η μνήμη γίνεται φυλακή. Η Λουκρητία δεν είναι τρελή· είναι πληγωμένη. Ο Ουίλιαμς μας ρωτά:

Πόσοι από εμάς θα αντέχαμε να ζήσουμε μια ολόκληρη ζωή με την καρδιά μας μισάνοιχτη και το όνειρο θαμμένο;

Το έργο είναι ένας ύμνος στους ανθρώπους που σβήνουν αθόρυβα και μια κραυγή για εκείνους που ακόμη μπορούν να τους δουν.

🌊 Η προσωπική μου ματιά

Η Λουκρητία δεν είναι απλώς ηρωίδα· είναι σύμβολο. Είναι η γυναίκα που η κοινωνία προτίμησε να θάψει αντί να θεραπεύσει. Είναι η ψυχή που βρήκε καταφύγιο στη φαντασία επειδή ο κόσμος της αρνήθηκε την πραγματικότητα.

Όταν την ακούς, δεν την κρίνεις· την καταλαβαίνεις. Βλέπεις το άλας των ανθρώπων που έμειναν στο περιθώριο μα κράτησαν μια στάλα αγνότητας.

Κι εκεί, μέσα στη βρωμιά του δωματίου, ανθίζει μια Madonna που ποτέ δεν έπαψε να πιστεύει στην αγάπη.

📜 Πρώτη παρουσίαση

Πρώτη παρουσίαση: ΗΠΑ, 1946

Πρώτη ελληνική παρουσίαση: Ραδιοφωνική απόδοση, δεκαετία 60

🎧 Ηχητική απόδοση

Σκηνοθεσία: Κώστας Κροντηράς

Ηθοποιοί: Κάκια Παναγιώτου, Αντιγόνη Γλυκοφρύδη, Νάσος Κεδράκας, Γιώργος Μετσόλης, Γιάννης Παπαϊωάννου, Σταύρος Χριστοφίδης

❓Ερώτηση προς το κοινό

Τι είναι πιο επικίνδυνο; Να χάσεις την πραγματικότητα ή να χάσεις την αγάπη που σε κρατά ζωντανό;

🌹 Στοχασμός

Στο τέλος κάθε ζωής υπάρχει μια πόρτα. Άλλοι την ανοίγουν με δύναμη, άλλοι με δισταγμό. Η Λουκρητία την άνοιξε κουβαλώντας στη χούφτα της μια σταγόνα από το παλιό της όνειρο.

Κι ίσως εδώ να κρύβεται η αλήθεια: ο άνθρωπος δεν σώζεται από τον νου· σώζεται από την καρδιά που επιμένει.

✍️ Angeli Georgia – Storyteller of Light ✍️

#TennesseeWilliams #Ραδιοσκηνή #VintageDrama , #ραδιοφωνικό θέατρο

# ΑγγελήΓεωργία #AngeliGeorgia #StorytellerOfLight

🇬🇷 Για όσους θέλουν να κρατήσουν αναμμένη τη φλόγα αυτών των παραγωγών, υπάρχει μια μυστική πύλη:

👉 https://angeligeorgiastoryteller.gr/support

📚 Metabook: https://metabook.gr/angel67

🇬🇧 For those who wish to keep the flame of these creations alive, there is a secret gateway:

👉 https://angeligeorgiastoryteller.gr/support

📜 Εγγραφή στο κανάλι για περισσότερα θεατρικά έργα, μυστήριο και vintage ατμόσφαιρα!

https://www.youtube.com/@angeligeorgia808