Πώς μεταφέρεις τον πόνο ενός λαού που δεν πρόλαβε να φωνάξει;
Πώς θυμάσαι όταν σε θέλουν να ξεχάσεις;
Στις 19 Μαΐου, κάθε λέξη γίνεται μοιρολόι.
Κάθε παραμύθι γίνεται ψίθυρος από τα χαλάσματα.
Κάθε ήχος γίνεται απόηχος από τα χαμένα χωριά του Πόντου.
Αυτό το ηχητικό δεν είναι απλώς μια αφήγηση.
Είναι προσκύνημα.
Είναι μνημόσυνο.
Είναι ένας τρόπος να πούμε σε όσους χάθηκαν ότι δεν ξεχάσαμε.
🎙️ Θα ακούσετε παραμύθια του Πόντου, στη δημοτική και στη ντοπιολαλιά τους.
Θα ακούσετε τραγούδια ποντιακά, που έρχονται από τα χείλη εκείνων που έμειναν ζωντανοί μόνο με τη μνήμη.
📌 Στις 11 π.μ. – την ώρα που ανοίγει η πύλη του φωτός – ας σταθούμε σιωπηλοί και ας αφουγκραστούμε. Το χρωστάμε στα παιδιά που δεν γεννήθηκαν. Στις μανάδες που σώπασαν. Στους παππούδες που δεν επέστρεψαν.
Αφήγηση: Angeli Georgia – Storyteller
Γιατί υπάρχουν παραμύθια που δεν λέγονται για να κοιμηθείς…
