-Ametsen lurrean-

Kristalezko harresiak zaintzen nauen bitartian, hitz baten bila.

Estutzen nauten kateak puskatzeko adorea, noiz bilduko zain.

Desioz idatzia izan den historia kontatzeko hotsa, noiz irtengo zait?

Nire ametsen lurrean, infernuaren atean, pretsatzen den guda...

Bi ejerzitok osatua, nire bildurrak sortua, laister hasiko da.

Asko daukat galtzeko; gehiago irabazteko; egin dut aukera!

Zalantzaren munstro basatia, arkume larruz jantzia,

azken pausu bat ematea, eragozten agertzen zait.

Neguko arrats izoztuan, hiltzerik ez daukan sua,

nire arma bakarra bihurtzen da...

Ametsen lurrean...