Ένα μολύβι στο χέρι, σε ένα βρεγμένο χαρτί

μια ανάσα θα φέρει, γεμάτη γιατί

και αυτή μου τη νύχτα έναν φίλο μου ψάχνω,

τι κι αν γνώρισα τόσους, πάλι τους χάνω.

Σαν σπηλιά παγωμένη η καρδιά περιμένει

τον ερχομό σου που φέρνει χαρά

και αν πολλοί δεν σε ξέρουν, Εσένα γυρεύουν

σε ένα κόσμο που δεν τους χωρά.

Σε μια νύχτα όλοι οι αιώνες,

μια φωνή χίλιες κορώνες

και μόνοι οι φίλοι σου, σιωπηλά τραγουδούν

την γέννηση σου Χριστέ μου, απ' άκρη σε άκρη υμνούν

σαν πουλιά οι ευχές θα πετάξουν,

ο όνομα Σου παντού θα δοξάσουν.

Της χαρά σου το μήνυμα, ποια καρδιά θα δεχτεί;

Ποια θα γίνει η φάτνη, ποια θα ζήσει γιορτή;

Στο όνομα σου γιορτάζουν, μα δε σε φωνάζουν,

ποιος άραγε το' χει σκεφτεί.

Θα μείνω ξάγρυπνος τούτη τη νύχτα,

την λαχτάρα στα μάτια μου κοίτα,

θα περιμένω ψηλά να κοιτάξω,

και σαν τους μάγους το άστρο θα ψάξω ,

την γέννηση Σου Χριστέ να φωνάξω!

Σε μια νύχτα όλοι οι αιώνες,

μια φωνή χίλιες κορώνες,

και μόνοι οι φίλοι σου, σιωπηλά τραγουδούν,

την γέννηση σου Χριστέ μου, απ' άκρη σε άκρη υμνούν

σαν πουλιά οι ευχές θα πετάξουν,

το όνομα Σου παντού θα δοξάζουν.